‘Je hebt ook gewoon een chronische ziekte.’ Gezellig begin, I know. Maar deze zin van zeven woorden is wel de vinger op de zere plek, een (her)conclusie die ik haat
Vaak lees je online alleen maar over de ‘highs’, ik neem je vandaag mee in mijn ‘lows’. De meeste blogs die ik schrijf zitten vol euforie en energie. Ik had weer een nieuwe mijlpaal,
Ik heb gisteren, zonder overdrijven, één van de moeilijkste beslissingen in mijn leven genomen. Ik loop over drie weken geen marathon.
Mag ik je meenemen? Het is oktober 2014. Ik werk zo'n 15 uur per week in een sportschool. Sportschool loopt slecht, geen fatsoenlijk contract en nul doorgroeimogelijkheden. I'm stuck …
Vandaag was het eindelijk zover, mijn eerste halve marathon. Vorig jaar stond deze al op de agenda, maar mijn lichaam protesteerde. Chronische vermoeidheid kent soms geen genade. Hoe anders sta